หัวข้อ: [ระบาย] อย่าจริงจังกับดนตรีมากเกินไปจนลืมนึกถึง...

[Aum_GuitarNoob]

- เวลาที่เก็บหอมรอมริบซื้อกีตาร์ราคาแพง

- เวลาที่ทะเยอทะยานแกะเพลงนั้น ๆ ให้สำเร็จ

- เวลาที่วาดฝันแล้ววิ่งตามฝัน

- เวลาที่อยากไปยืนในระดับเดียวกันกับบุคคลอื่น

- เวลาที่ศึกษาหาความรู้ใหม่ ๆ จากสื่อต่าง ๆ

- เวลาที่ฝึกฝนสิ่งเดิม ๆ เพื่อทำให้มันคล่องจนชิน

- เวลาที่เดินมองกีตาร์ในร้านขายกีตาร์แล้วคิดนั่นคิดนี่ไปไกล

- เวลาที่เข้าสังคมเพื่ออยากเจอกลุ่มนักดนตรีที่กว้างขวางขึ้น

- เวลาที่ลูกค้าให้ทิปพร้อมคำชมเมื่อคุณเล่นเพลงที่ขอให้ได้หรือโดนด่าเวลาเล่นเพลงที่ขอให้ไม่ได้

- เวลาที่รับเงินครั้งแรกของร้านที่เพิ่งออดิชั่นติดหรือรับเงินครั้งสุดท้ายก่อนที่ร้านจะปิดตัวลง

- เวลาที่รับงานนอก หรือไปออดิชั่นตามร้านต่าง ๆ

- เวลาที่โดนชมจากผู้ที่ด้อยกว่า และโดนตำหนิจากผู้ที่เหนือกว่า

- เวลาที่ความสามารถเหนือกว่าคนที่เคยเหนือกว่าเรา

- เวลาที่ความสามารถด้อยกว่าคนที่เคยด้อยกว่าเรา

- เวลาที่ได้งานเพิ่มหรืองานหมดลง

- เวลาที่ประกวดดนตรีได้รับรางวัลหรือตกรอบแรก

- และเวลาหรือเหตุการณ์ต่างอีกมากมายที่คุณจะต้องเจอเมื่อคุณเข้าสู่คำว่า "ดนตรี"

ผมอาจจะอายุน้อยเพียง 23 ปี แต่ก็ได้สัมผัสเหตุการณ์หลาย ๆ อย่าง จนมาถึง ณ ขณะนี้ ณ ขณะที่กำลังพิมพ์ข้อความนี้ โพสนี้..

ผมรู้สึกไม่สบายใจและสับสนเป็นอย่างมาก เพราะผมกำลังทะเยอทะยาน กำลังพัฒนาฝีมือตนเองอย่างจริงจัง..

พยายามหาความรู้เพิ่มเพื่อให้คุยกับคนอื่นรู้เรื่อง และเข้าสังคมดนตรีกับคนเก่ง ๆ ได้..

พยายามหาทักษะใหม่ หาความเป็นตัวเอง และหาเพลงเล่นได้หลากหลายเพื่อให้นักดนตรีคนอื่นยอมรับ..

          .. แต่ทว่า ที่ทำมานี้ ผมไม่มีความสุขเอาเสียเลย ผมยังจำความรู้สึกได้ตอนที่ผมเล่นกีตาร์แค่ตีคอร์ดเปิดหนังสือเพลง

ผมจำได้ว่าผมสนุกกับมันมาก  โพสนี้บางคนอาจจะมองเห็นเป็นเรื่องไร้สาระหรืออาจจะคิดว่ามึงบ่นอะไรของมึง ก็ไม่เป็นไรครับ

แค่ผมอยากจะมาเตือนสติผู้เล่นดนตรีหลาย ๆ ท่าน ที่อาจจะเคยเกิดภาวะแบบผม หรือกำลังจะเกิด หรือรู้สึกแบบเดียวกันว่า..

. . . อ ย่ า จ ริ ง จั ง กั บ ด น ต รี ม า ก เ กิ น ไ ป จ น ลื ม นึ ก ถึ ง . . . " ค ว า ม สุ ข " . . .

เราควรเดินหน้าไปพร้อม ๆ กับดนตรี ไม่ควรเดินนำหน้าดนตรี หรือให้ดนตรีเดินนำหน้าเรา .. ขออภัยหากเป็นการรบกวน และขอบคุณที่อ่านจนจบครับ

[notto]

เรื่องราวเป็นยังไงไม่รู้ แต่ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ ^^

[Destracionz]

อ ย่ า จ ริ ง จั ง กั บ ด น ต รี ม า ก เ กิ น ไ ป จ น ลื ม นึ ก ถึ ง . . . " ค ว า ม สุ ข " . . .

ผมชอบประโยคนี้จังเลยครับ สิ่งอื่นที่เหนือกว่าความสามารถที่ท่วมท้นในการเล่นดนตรี ก็คือการเล่นให้มีความสุข นั่นเองครับ

ไม่จำเป็นต้องเก่ง แค่เล่นแล้วเราหรือคนรอบข้างมีความสุขกับมันก็เพียงพอสำหรับนิยามของคำว่า ดนตรี แล้วครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ 

[aufkub]

พึงระลึกไว้ ก็พอครับ ว่าเรากำลังทำในสิ่งที่รักอยู่หรือไม่ ถ้าเวลานั้นมันไม่มีความสุข ก็หยุดทำ แค่นั้น คิดว่าเรากำลังทำอะไร เพื่ออะไร ถ้าตอบโจทย์ข้อนั้นได้ เราก็จะพบว่า เรากำลังมีความสุขกับสิ่งที่ทำหรือไม่ ทุกอย่างปล่อยวาง และเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ อย่าไปเสียดายเวลาครับ  แต่ความสุข ณ บางเวลา มันอาจเข้ามาเพียงรั้งเดียวในชีวิต ตัดสินใจอะไรก็คิดให้ดีครับ
คิดด้วยว่า ถ้าเล่นดนตรีเพื่อเงิน แล้ววันนึง เราเล่นไม่ได้ เรายังทำอะไรได้มั๊ย
ถ้าทำเพื่อความสุข แล้ววันนึงเราเล่นมันไม่ได้ เราจะยังมีความสุขอยู่มั๊ย

ผมชอบคำนึงของ ไมเคิล  จอร์แดน    ที่ว่า   เล่นทุกเกมส์  ให้เหมือนเป็นเกมส์ สุดท้ายในชีวิต.......

ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นอะไร แต่สำคัญที่ว่า วินาทีนี้ คุณยังทำอะไรได้ ต่างหาก
ผมคงไม่อาจให้กำลังใจใครได้  แต่สิ่งที่ทำได้คือบอกได้ว่า ชีวิตไม่ไม่ได้ ยืนยาว เพียงพอให้เอาเวลามานั่งกลุ้มครับ

โชคดีครับ

[jiw_de_jazz]

เป็นกระทู้ที่กระตุกความคิดดีครับ

[livescore007]

ความทะเยอทะยานกำลังทำให้คุณไม่มีความสุขกับการเล่นดนตรี

[redtopup]

ทุกอย่างมีเบื่อๆอยากๆทั้งนั้น  
เพลง ให้เพราะ แค่ไหน  มีเบื่อทั้งนั้น
ช่วงเวลา ที่ เบื่อ การเล่นกีต้าร์มีกันทุกคน  
ถ้า คุณ ผ่าน ช่วงนี้ไปได้  
ก็ต้องเจออีกเรื่อยๆครับ  
ความเบื่อๆอยากๆเนี่ย  


การเล่นดนตรีคือการเอาชนะใจตัวเองให้ได้  ไม่ได้ไปแข่งขันกับใคร
แต่ ต้องเอาชนะใจตัวเอง  ด้วยความสุนทรีในตัวให้ได้
ความทะเยอทะยาน บางครั้งทำให้ ไม่เบื่อ เพราะ อยากจะไปถึงจุดสูงสุด
ปรัชญาของแต่ล๊ะคนนั้นต่างกันมาก
หากเอาคำถามนี้ ไปถาม คนที่ เล่นดนตีเก่งๆจะตอบไปกันคนล๊ะแบบ  
สุดแท้เเต่ว่า คนตอบ จะเปิดใจออกมาจริงๆรึเปล่า หรือ เพื่อ  สร้าง ภาวะให้ตัวเอง  ให้คนนับหน้าถือตา  
ความทะเยอทะยายอีกเช่นกันที่ทำให้ เรา  พบกับ  ทางตัน
ไปดูเขาแข่งกีต้าร์ ก็อยากทะเยอทะยาน อยากจะเล่นเก่งๆแบบเขา
ดูวิดิโอในยูทูป ก็ อยากเก่งๆแบบเค้า
แต่สุดท้าย หากทำไม่ได้  ก็มีเบื่อ  

เรื่องของดนตรี  ผมว่ามันต้อง โบ่มไปเรื่อยๆ  
ต้องหาที่แสดงออกบ่อยๆ  
เปิดหมวกบ้าง  เล่นให้ คนรอบข้างฟังบ้าง
ดนตรีนั้น สอนให้เรามีวิธีคิดมากสำหรับผม  
คุณ สามารถ เอาดนตรีไปใช้ในชวิตประจำวันได้ดีจริงๆ  

เรื่อง ความเบื่อๆอยากๆ  มันมาคู่กับทุกอย่าง
สลัดมันทิ้งไม่ได้หรอก  
อะไรข้าวใหม่ปลามันก็จะไม่เบื่อ
เล่นกีต้าร์ใหม่ๆ  แค่เกา   กีต้าร์ร้องเพลงไป  เล่นมันทั้งวันเลย
ยิ่งนานวันเข้า มีเบื่อ
แกะเพลงใหม่ ยังไม่ทันจบเพลงเลยเบื่อแล้ว  เป็นกันทุกคนครับ

ช่วงต่างๆ ในระหว่างที่เราเล่นกีต้าร์ จะมาเป็นระยะ  ตามธรรมชาติอยู่แล้ว  เป็นเรื่องปกติครับ

พวกคำคมเปรียญเปรยต่างๆ ก็อย่าไปยึดติดมาก  ให้มันรกสมอง   มนุษย์คิดคำ  ที่ช่วยสนับสนุน  ข้อคิดของตัวเองขึ้นมาทั้งนั้น  

. . . อ ย่ า จ ริ ง จั ง กั บ ด น ต รี ม า ก เ กิ น ไ ป จ น ลื ม นึ ก ถึ ง . . . " ค ว า ม สุ ข " .

แล้วถ้าเราไม่จริงจังทนเจ็บนิ้ว ตอนหัดกีต้าร์ใหม่ๆแล้วเราจะได้รับความสุขหรือเปล่า  

เรายืนอยู่ในจุดที่เราชอบก็จบแล้วครับ  กับความพอดีในแต่ล๊ะคน


คนมีเงินเป็น ร้อยๆล้านบาท  ผมว่าบางคนเขาก็มีความสุขในแบบของเขา 
บางคนมีความสุขกับ ทำให้ลูกหลาน  แต่ตัวเองไม่ได้ใช้
ผมว่า ผมกิน  ส้มตำ  ข้างถนน ผมก็มีความสุขในแบบของผม 
ชาวนา  ก็ มัความสุขในแบบของเค้า 
เรื่องของความสุข ของคนเรานั้น  มีสุขที่ต่างกันจริงๆครับ 
ความสุขในการเล่นกีต้าร์นั้น  จะมองที่วัตถุคือเครื่องมือ  หรือ  จิตรใจ  ดีล๊ะแบบนี้ 
ข้อคิดดีๆนี่เองครับ สำหรับดนตรี 

[wolfgangs]

ฝึกไปเถอะ ยิ่งฝึกมากก็ได้กับตัวเองเท่านั้น ถ้ามีโอกาสก็ออกไปหาประสบการณ์ ม่ใช้เพื่อการแข่งขันแต่มันคือการท้าทาย ประกวดก็ได้ เปิดหมวกก็ได้ ออดิชั่นตามร้านก็ได้ ลองใช้ทักษะที่เราอุตส่าห์ฝึกมาให้เป็นประโยชน์ในชีวิตจริง ผมเชื่อการทำแบบนี้น่าจะช่วยหาคำตอบให้ระดับนึงว่าเราต้องการอะไร มันก็ดีกว่านั่งจมอยู่กับบ้านเล่นกีต้าร์คนเดียวไม่ใช่หรือ

[GappaG]

ผมก็เป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เหมือนกันครับ สำคัญที่ว่า "หาตัวเองให้เจอ อย่าหลอกตัวเอง"

[wichian]

ผมจะเล่นกีตาร์เฉพาะเวลาที่ผมมีความสูขครับ เวลาเครียดหรือมีเรื่องไม่สบายใจผมก็จะไม่มีอารมณ์เล่น
ส่วนเล่นเก่งไม่เก่งนั้น ไม่ค่อยเครียดเท่าใหร่ เพราะไม่ได้มีอาชีพเป็นนักดนตรี และไม่ได้คิดจะไปแข่งขันกับใคร
"ทุกวันนี้เล่นเพราะใจรักครับ"

[TOM1869]

เวลาผมเล่น ผมจะมีความสุขครับ แต่คนอื่นซิ เหมือนมีความ ทุกข์  บอก หนวกหูให้เลิกเล่นทุกที ไม่รู้เป็นยังไง

[Guitar_Joe]

อย่ารีบร้อนนะ สำหรับผมอ่ะนะ เพราะว่าทุกคน เรียนรู้ได้เร็วหรือช้าไม่เท่ากัน อย่าฝืนฝึกเหมือนเวลาเล่นเกม ถ้าผ่านด่านนี้ไม่ได้ ตรูจะไม่กินข้าว อย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ อิอิ อย่าซีเรียสก็พอ ดนตรีมีไว้ปลอบประโลมนะจ๊ะ

[Protong]

ชอบ...ครับ กระูทู้นี้

[poyfai]

ผมเล่นแล้วมีความมสุขครับ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม ^ ^

[nhoy]

เป็นกระทู้ที่เป็นประโยชน์ น่าคิด และเตือนสติดีมากครับ
ขอบคุณครับน้า Aum_GuitarNoob

[Traveler]

ไม่มีอะไรมาก อาการนี้เขาเรียกว่า "ใจร้อน" เคยดูหนังจีนพวกที่ฝึกวิทยายุทธไหม พระเอกมักจะใจร้อน อยากเก่งเร็วๆ ทำไมต้องหาบน้ำขึ้นเขาลงเขา ทำไมต้องฝึกแต่ท่าเดิมๆทุกวัน ทำไมไม่เอาคัมภีร์สุดยอด มาให้ดูเลยจะได้เก่งเร็วๆ ตอนนี้ จขกท อยู่ที่สเตจนี้ และผ่านไปเมื่อทะลวงผ่านด่านนี้แล้วก็จะมีความคิดอีกแบบ คอยดูสิ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีทางลัดครับ ไม่เชื่อไปถามตาเบียร์ดู

[UssJerD]

เราเล่นดนตรีเพราะเรามีความสุขที่ได้เล่นมันครับ

[Mr.Otis]

กด Like !! ... ;]

[ยินยอม]

เยี่ยมครับน้า

[KY2]

ชอบประโยคนี้มากๆครับน้า "ผมยังจำความรู้สึกได้ตอนที่ผมเล่นกีตาร์แค่ตีคอร์ดเปิดหนังสือเพลง ผมจำได้ว่าผมสนุกกับมันมาก"

โดนเลยครับ  นึกถึงตอนหัดเล่นใหม่ๆเลยครับ 

ชอบครับ