ขอท้าวความหน่อยนะครับ จริงๆแล้วกีตาร์ตัวนี้ผมเคยเอามาดัดแปลงไปแล้วเมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว เป็นกีตาร์ตัวละ 1100 ผมซื้อที่พิจิตร แต่ที่กรุงเทพตัวละ 800 -900 ครับ แนวคิดตอนนั้น ผมก็คิดว่า ทำไมไม่มีกีตาร์โปร่งหัวตัดบ้าง มีแต่กีตาร์ไฟฟ้าหัวตัด ผมเป็นคนที่คิดอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเค้า สมาชิกเก่าน่าจะรู้ดีว่าผมดี ว่าผมเป็นคนที่แปลกๆ ชอบคิดอะไรที่ประหลาดประหลาดอยู่เสมอ
หลังจากที่ทำกีตาร์ตัวนี้มาตอนนนั้นใส่สายเอ็นก็ยังพอเล่นได้ แต่พอมาใส่สายเหล็ก มันกลับเล่นไม่ได้ อินโทรเนชั่นเพี้ยนไปหมด ตั้งสายเปล่าตรง พอจับคอร์ด แล้วบรรลัยครับ ไปไม่เป็น
หลังจากที่ผมเริ่มคิดทำ PU คนจนขึ้นมาก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แต่มันก็แค่ PASSIVE PICKUP ธรรมดา และเรื่องราว มันก็จะเป็นแบบนี้ครับ
ตัดห้วมันออกมาก่อน ตามแบบที่ผมคิดไว้ แล้วก้ขัดสีเก่าออกให้หมดบ้างเล็กน้อย.......อิอิ แล้วพ่นทับด้วยสีดำด้านให้ทั่วทั้งตัว ยกเว้นด้านหน้า ต่อจากนั้น ผมก็จะเริ่ม Improvise ลายที่ผมจะเพ้น ตัวนี้ ไม่มีการร่างแบบนะครับ ใส่กันสดๆ ด้วยสีเมจิกสีดำ ผมจะระบายสีลงไปวันละ 2 ชั่วโมง ทั้งหมด ก็ 3 วัน วันละ 2 ชม. ลายแบบนี้ถ้ามีแบบ ผมวาด ไม่เกิน 2 ชม. ก็น่าจะเสร็จ แต่ผมอยากให้ได้ความสด ของเส้นแต่ละเส้นที่เพ้นลงไป เลยต้องใช้เวลาคิดด้วยระหวางที่เพ้นไป (ใจจริงอยากจะใส่ รวดเดียวให้จบไปเลยในวันเดียว แต่เนื่องด้วย ผมต้องขายของ เพื่อเลี้ยงชีพ จึงไม่สามารถทำได้ครับ
มาต่อกัน ย้ายหัวลงมาด้านตรูดของกีตาร์ เสริมเหล็กซักหน่อยเพื่อความลื่น แต่ ปัจจุบันผมคิดไว้แล้วว่ามันต้องไม่ใช่เหล็ก มันต้องเป็นล้อลูกปืนเล็กๆ เพื่อความลื่นครับ
ตัวเต็มยันตรูดดูอีกทีนะจ๊ะ.......อิอิ
ขัดบริจ เล็กน้อยให้มันถลอกๆ หน่อย เพิ่มความขลัง + ชื่อผมเพื่อสร้างความมั่นใจ
รูแจ็คที่พร้อมจะออกรบ
กับหัวที่ตัดแล้วแบบนี้
signature ที่นายแบบก็หัวขาดเข้ากันได้ดี (เหรอ)
มาถึงจุด นวัตกรรมของผม ผมจะยัด PU ของผม ที่เป็นแบบ 2 หัว ติดตั้งภายใน เอาความคิดมาจากกีตาร์ไฟฟ้า ติดไว้ด้าน ซ้ายและขวาของ แซดเดิ้ล จะมีสวิทซ์ เปิดปิด แยกกันอย่างอิสระ รวมทั้งโวลลุ่มด้วย สามารถเลือกได้เลยว่าจะใช้ PU อันไหน ซึ่งผมพบว่า มันเจ๋งมาก สามารถเลือกเสียงได้เลย จะผสมยังงัยก็ได้ ปัจจุบันผมคิดไว้ว่าน่าจะเป็น 3-4 หัว อิสระจากกัน และต้องมีไฟ LED แสดงสถานะการเลือกใช้ และปุ่มสวิทซ์ และ โวลลุ่ม ต้องเล็ก และสวยงามกว่านี้ครับ นี่เป็นแค่ตัวต้นแบบของผม
ภาพนี้น่าจะเป็นภาพที่ชัด (มั๊ง) ลองดูกันเล่นๆว่า มีดอกไม้กี่ดอก มีคนกีคน มีแมงสาบกี่ตัว มี FOTOBEER กี่อัน มีกัตาร์กีตัว มีดวงตากี่อัน หลักจะมีอยู่แค่นี้ครับ ที่ผมอยากจะเพ้น ผมจะเพ้นสิ่งที่ว่ามานี้ให้กระจัดกระจายไปทั่วกีตาร์ก่อน แล้วค่อยมาเติมลายละเอียดมั่วๆของผมอีกที ซึ่งมันก็ทำให้ผมปวดหัวไป 3 วันครับ กับการเพ้น และค่อยพ่นเคลือบด้วยแล็คเก้อร์ใสบางอีก 2 รอบครับผม
สุดท้ายนี่เป็นคลิปเก่า สมัยใส่สายเอ็น ปัจจุบันผมใส่สายเหล็ก มีภาคไฟฟ้า แต่ตอนนี้แอมป์ ขาย แดรก หมดแล้ว เลยไม่มีเสียงมาใหเได้ฟังกัน เสียงทุเรษมากขอบอกสายเหล็กเนี่ย เตี้ยจริงๆ
ปล. ปัจจุบัน ผมกำลังมองหากีตาร์คลาสสิค 3/4 ที่ได้มาตรฐานหน่อย จะเอามาทำให้มันเล่นได้จริงๆ ครับ กีตาร์ธรรมดา ทำไม่ได้ เพราะสายมันยาวไม่พอที่จะลากมาด้านหลัง ครับ วันนั้นมีแน่ แต่ต้อง รอตังค์หน่อย......อิอิ แบบว่าจน อะครับ
แค่แพลงคนเล่นก็จะ Improvise มั่วไปเรื่อยครับ Take เดียว ไม่มีเตรียม
ปล. ผมอยากจะสื่อว่า ให้เราคิดใหม่ทำใหม่ แล้วมันจะมีสิ่งใหม่ๆ ไม่ว่าจะการสร้าง กีตาร์ หรือการแต่งเพลง ครับ ผมเป็นคนนึงที่จะไม่ยอม ทำตามใคร ไม่ว่าเป็นการสร้าง หรือการเล่น ไม่อย่างนั้น โลกเราจะเกิดสิ่งใหม่ขึ้นมาได้อย่างไรกัน ถ้าเรามัวแต่ตามเค้าอยู่
สวัสดีครับ พี่น้องชาว ACOUSTICTHAI.NET ทุกท่าน ของให้พลังและความคิด อยู่กับทุกท่านนะครับ ผมทำได้แค่นี้ สวัสดีครับ
FOTOBEER 23/10/2554
