ดูจากรอยแตกไม้หน้าด้านข้างๆ fingerboard แล้วผมว่าเป็นของแท้เพราะไม่เคยเห็นของปลอมแตกแบบนี้ครับ
Martin D-45 ตัวในรูปน่าจะเป็นรุ่นปลายยุค '80s ถึงต้น '90s (ดูจากกล่อง thermoplastic ทรงเหลี่ยมสีดำบุผ้าสีน้ำเงิน) ในยุคนั้นกาว aliphatic resin ที่ Martin ใช้มีจุดละลายตัวที่ความร้อน 57 องศาเท่านั้น ถ้ากีตาร์ถูกทิ้งใว้ทิ้งใว้ในอากาศร้อนอย่างเช่นในรถที่จอดกลางแจ้ง กาวบริเวณ neck joint และบริเวณ tongue, popsicle braces ตรงด้านหน้าของ top จะละลาย คราวนี้แรงดึงของสายก็จะทำให้ neck block เลื่อนเข้ามาหา end block และไม้หน้าส่วนที่ติดอยู่ใต้ fingerboard ก็จะเคลื่อนตัวด้วยจนเกิดรอยแตกอย่างในรูปครับ
คำอธิบายภาพด้านบน
A. กาวละลายทำให้คอขยับเพราะแรงดึงของสาย ผลคือไม้หน้าแตก
B. Brace หลุดเพราะกาวละลาย
C. ใช้ clamp ดึงคอกลับไปที่เดิมและติด bracing ใหม่
D. รอยแตกหายไปเกือบหมดหลังซ่อมเสร็จ
ผมคิดว่าตัวในรูปน่าจะซ่อมมาแล้วซึ่งถ้าทำอย่างถูกต้องกีตาร์ตัวนี้ก็จะมีความแข็งแรงและเสียงเหมือนกับตอนที่ไม้หน้ายังไม่แตก ถ้าจะซื้อไปใช้งานก็น่าจะประหยัดเงินไปใด้บ้าง ปัญหาอยู่ตรงว่า Martin D-45 มันเป็นกีตาร์สะสมไม่ใช่กีตาร์ใช้งานครับ