Binding vs. Purflingกีตาร์ส่วนใหญ่จะมี binding ถ้าเป็นรุ่นหรูขึ้นมาหน่อยก็จะมี purfling ด้วย ความแตกต่างดูใด้ในรูปข้างล่างครับ
Binding นั้นเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างที่ทำหน่าที่สองอย่างคือ 1.เป็นกันชนเพื่อเพื่อป้องกันไม้แตกเมื่อโดนกระแทกตรงมุมและ 2. เป็นตัวกันน้ำซึมเข้า end grain ตรงมุมรอบตัวกีตาร์
Purfling นั้นเป็นการฝัง inlay ตื้นๆลงบนขอบไม้หน้าซึ่งอาจเป็น plastic, abalone,ไม้สลับสีหรือ herringbone pattern ก็ใด้ สรุปว่า herringbone binding นั้นเป็นศัพท์ที่ช่างไทยเรียกกันเอง เจ้าของภาษาเขาเรียกว่า "herringbone purfling" ซึ่งอ่านออกเสียงยากกว่าครับ
การใช้ herringbone purfling ในปัจจุบันเป็นเรื่องของ perceived value (มูลค่าสมมุตฺิ) ล้วนๆ ตัวต้นเหตุคือ Martin D-28 ครับ
เมื่อ Martin D models ออกวางตลาดในปี 1931 นั้นรุ่นประหยัดคือ D-18 ใช้ purfling แบบพื้นๆแต่รุ่นยอดนิยมคือ D-28 ใช้ herringbone purfling (ก้างปลา herring) ซึ่งต้องสั่งมาจากเยอรมันที่เดียวในโลก เมื่ออเมริกาประกาศสงครามกับเยอรมันในปี 1941 Martin ก็ซื้อไม่ใด้อีกต่อไปแต่ก็มีเหลือให้ใชัมาถึงปี 1945 ในปีต่อมาเขาก็เลยต้องเปลี่ยนหน้าตา purfling ของรุ่น D-28 เป็นแบบบ้านๆและก็ใข้มาถึงทุกวันนี้
Herringbone purfling คงเลือนหายไปจากความทรงจำถ้า Martin ไม่เอากลับมาใช้กับกีตาร์รุ่น HD-28 ( H=Herringbone) ในปี 1976 โดยขายแพงกว่า D-28 เป็นหมื่นแถมยังมียอดขายสูงกว่าด้วย นี่คือต้นเหตุของการเกิด "มุลค่าสมมุติ" ว่า herringbone = กีตาร์แพงครับ
ความจริงแล้ว herringbone purfling นั้นแพงกว่า purfling ธรรมดาแค่ร้อยกว่าบาทครับ