ป่าไม้ brazilian rosewood นั้นโดนตัดเอาไปทำน้ำหอมจนใกล้หมดมาห้าสิบปีแล้วครับ ที่เอามาทำกีตาร์กันนั้นก็เลยมาจากสองแหล่งคือไม้กระดาน คาน เสาเก่า (reclaimed wood) และไม้ตอเก่า (stump wood) ซึ่งตอนนี้ก็หมดแล้วเหมือนกัน
RECLAIMED WOOD: คือการเอาไม้เก่าที่ตัดใว้นานแล้วมาใช้ใหม่ การเลื่อยไม้ที่เอามาทำสิ่งปลูกสร้างนั้นเขาเลื่อยแบบหั่นตรงๆหรือที่เรียกกันว่า live sawn, back sawn (ดูรูป) การเลื่อยแบบนี้จะใด้ไม้ที่มีลักษณะของเกรนทั้งแบบ flatsawn, mixed, riftsawn. quartersawn และ center-cut ครับ
ไม้ไทยที่เอามาทำกีตาร์กันก็โดนเลื่อยมาแบบนี้ทั้งสิ้นครับ ถ้าดู Martin เป็นตัวอย่างเขามักเลือกใช้ส่วนที่เป็น mixed grain ในรุ่น Golden Era
Martin ไม่เอา stump wood มาทำกีตาร์เพราะเขาไม่เตยเอามาใช้ในรุ่น prewar ส่วนเจ้าอื่นนั้นไม่ต้องอ้างอิงประวัติศาสตร์ก็เลยใช้กันให้เกลื่อนจนหมดป่าเลย
STUMP WOOD: สมัยก่อนเวลาเขาตัดไม้คงไม่มีใครนั่งยองๆตัด ดังนั้นป่าที่โดนทำลายแล้วก็เลยเหลือตอไม้ที่ความสูงประมาณ 1 เมตรอยู่เต็มไปหมด พอไม้ขนาดใหญ่เริ่มหายากก็เลยมีคนไปขอสัมปทานขุดตอเหล่านี้มาขายโดยในยุดแรกๆนั้นมีญี่ปุ่นเป็นผู้ซื้อซะส่วนใหญ่
ความจริงแล้วไม้ตอนั้นเป็นส่วนที่แข็งแรงที่สุดของต้นเพราะมันต้องรับน้ำหนักทั้งหมด เกรนจะบานออกเพราะเป็นส่วนที่ขยายไปเป็นรากและมี contrast จัดมาก ถ้าเป็นส่วนล่างของต้นไม่เก่าอายุหลายร้อยปีก็มักจะมีคราบสนิมทองแดงสีเขียวปนอยู่ในเนื้อไม้ด้วย
ผมมีกีตาร์ stump wood อยู่หลายตัวครับ อย่างตัวนี้คือ M. Sakurai ปี 1971 มีสนิมทองแดงทั้งไม้หลังและไม้ข้าง (สมัยนั้น M. Sakurai เกรดต่ำกว่า M. Kohno เขาเลยเอา stump wood มาทำครับ)
ส่วนตัวนี้คือ M. Kohno ปี 1976 ใช้ไม้ mixed-cut ที่เลื่อยแบบ live sawn มีสนิมเขียวที่เห็นใด้ชัดบริเวณ sap wood