Martin ถ้าเป็นรุ่น Standard series (18+) นั้นเขาจัดเป็นกีตาร์ที่สะสมใด้คือถ้าเก็บใว้นานๆก็ขายใด้กำไรแน่นอนเพราะราคามือหนึ่งมันแพงขึ้นทุกปีและกีตาร์ซีรี่ย์นี้ไม่มีวันตกรุ่นด้วย
Adjustable truss rod นั้น Gibson ใช้มาตั้งแต่ปี 1922 แต่ Martin ไม่ใช้เพราะไม่จำเป็น Martin ในยุค golden era ที่ราคามือสองเกินล้านก็ใช้ T-bar truss rod ที่ปรับไม่ใด้แต่แข็งแรงกว่า adjustable truss rod หลายเท่า
Martin เปลี่ยนมาใช้ trussrod แบบกล่องในปี 1967 เพราะมันตื้นกว่าแบบ T-bar ซึ่งไม่เหมาะสำหรับคอแบบ C-shape ซึ่งตื้นกว่าแบบ V-shape พอมาถึงยุค '80s ที่มีลูกค้าที่หัดเล่นด้วยกีตาร์ไฟฟ้าบ่นว่า Martin คอหนาเกินไป Martin ก็เลยต้องทำคอ modified low oval ที่บางลงอีกและแข็งแรงน้อยลงดังนั้นจึงต้องใช้ adjustable truss rod เพื่อให้ปรับความโค้งของคอใด้ตามใจชอบตั้งแต่ปี 1985 ครับ
ดังนั้นการที่ Martin ก่อนปี 1985 ปรับ truss rod ไม่ใด้จึงไม่ใช่ประเด็นสำหรับผู้เล่นที่เป็นนักสะสมเลย ที่เป็นประเด็นใหญ่ก็คือเรื่อง bridge plate ครับ
ในยุคปลาย '60s นั้นกีตาร์โปร่งขายดีมากจนผลิตกันไม่ทันก็เลยมีหลายยี่ห้อที่ออกแบบใหม่ให้กีตาร์แข็งแรงขึ้นจะใด้ไม่ต้องไปเสียเวลาซ่อมฟรี ตอนนั้น Gibson เปลี่ยนมาใช้ระบบ double-X bracing เพื่อไม่ให้ท้องป่อง Martin นั้นก็เปลี่ยนจากการใช้ maple bridge plate มาใช้ rosewood bridge plate ที่หนากว่าและใหญ่กว่าสามเท่าเพื่อกันท้องป่องเหมือนกัน
การใช้ bridge plate ที่ทั้งหนักและขนาดใหญ่โตนี่ทำให้ Martin ประหยัดเงินไปใด้เยอะแต่ทำให้ไม้หน้าสั่นน้อยลงและเสียงเบาลง ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยง Martin ทีผลิตตั้งแต่ปี 1968 ถึงปี 1987 โดยมีรายละเอียดตามนี้ครับ
