ในยุค '50s นั้นอุตสาหกรรมกีตาร์ของญี่ปุ่นก็เหมือนกับอุตสาหกรรมกีตาร์ของไทยในปัจจุบันคือมีแต่ช่างที่ต่างคนต่างทำแต่ไม่มีทุนทรัพย์หรือความรู้ด้านการตลาดพอที่จะขยายกิจการของตัวเอง อุตสาหกรรมกีตาร์ไทยนั้นเติบโตยากแต่ในญี่ปุ่นนั้นมีพวกนักธุรกิจรวมตัวกันก่อตั้งบริษัทจัดจำหน่ายเพื่อให้การสนับสนุนทางการเงิน สำรวจความต้องการของตลาด หาศิลปินมาเอากีตาร์ไปออกงานและขยายตลาดไปทั่วโลก
บริษัทเหล่านี้บางบริษัทก็ใช้ชื่อตัวเองอย่าง Zen-on Music ที่ใช้ชื่อ Zen-on กับกีตาร์คลาสสิค archtop และกีตาร์ไฟฟ้าราคาถูกที่ไปจ้างโรงงานโนเนมทำและใช้ชื่อ Morales กับกีตาร์โปร่งสายเหล็กที่จ้างอีกโรงงานทำเป็นต้น
บริษัทที่เป็นเจ้าของและผู้จัดจำหน่ายแต่ไม่ใด้เป็นผู้ผลิตเหล่านี้ส่วนใหญ่ล้มละลายไปในยุค '80s ที่กีตาร์ขายไม่ออกทั้งโลกแต่บางรายที่ยังเจริญรุ่งเรืองอยู่ก็แทบจะไม่มีใครรู้จักซื่อ ตัวอย่างเช่น
Hoshino Gakki เป็นเจ้าของและผู้จัดจำหน่ายกีตาร์ Ibanez
Rokkomann Inc. เป็นเจ้าของกีตาร์ Asturias, Kodaira, Yuchi Imai เป็นต้น