เมื่อก่อนเคยเล่นอิเล็คโทน ตามงานต่างๆ ลงทุนทั้งเครื่องเสียงทั้งเครื่องดนตรี เมียก็ห้ามสารพัด ความที่อยากออกนอกบ้านบ้าง
ได้เมาบ้าง เลยรั้นทำจนได้ แต่งานที่ได้ส่วนมากเป็นงานพวกเพื่อนพ้อง ได้ค่าแรงบ้างไม่ได้บ้าง แต่ส่วนมากหนักไปทางไม่ได้
แต่ที่ได้คือ ได้สนุกครับ และรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่ามาก อีตอนไปงานนะ มีแต่คนมาช่วยทั้งขนของ เอาทั้งเหล้าทั้งกลับแกล้มอย่างดีๆ
มาให้ เสียอย่างเดียว ตอนเลิกงาน มันหายไปไหนกันหมด ลำบากตอนเก็บของคนเดียว แบกลำโพงจนเป็นเอ็ฯทับเส้นประสาท
เมียก็เลยเยื่อบอกให้เลิก มีอยู่วันหนึ่งไปงานสงเคราะห์เหมือนเคย ...เกิดเหตุการณืที่อาจไม่เรียกว่าสยอง แต่เป็นสะดุ้งก็แล้วกัน กำลังเมากันทั้งคนดิ้นคนเล่นเสียงสนั่นหวั่นไหว
อยู่ดีๆ ไฟก็ดับพรึบเสียงดนตรีเงียบสนิท เหลือแต่เสียงโวยวายพวกขี้เมา กว่าจะหาสาเหตุเจอแทบบ้า ปรากฎว่าเมียไปแอบยกคัทเอ้าท์งานซะ....วุ่นวายกันแบบตลกๆ เซ้งๆนักแด๊สซ์ซะงั้น....แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็ยุติอาชีพ อิเล็คโทนครับ
