ขอเล่าเรื่อง Taylor จากประสพการณ์ของผมเองนะครับ
ก่อนปี 2000 ผมไม่เคยเล่นกีตาร์ยี่ห้อนี้แต่เมิ่อยี่สิบเอ็ดปีที่แล้วร้าน Power Buy ตัดรุ่น Big Baby จากตัวแทนตอนนั้น (ลัคกี้มิวสิค) มาขายถล่มราคาเพียงตัวละ 12,900 บาทเป็นจำนวน 300 ตัว ราคานี้ถูกที่สุดในโลกครับ
เจ้า Big Baby เลยเป็น Taylor ตัวแรกของผมซึ่งเป็นกีตาร์ที่เสียงดีเกินราคาและเล่นง่ายมากอีกต่างหาก สมัยนั้นมีเพื่อนศิลปินเอากีตาร์รุ่นนี้ไปใส่ปรี Fishman ราคาแพงกว่ากีตาร์เพื่อเอาไปออกคอนเสิร์ตเพราะเสียงมันคุมง่ายกว่ากีตาร์ all solid
พอเริ่มติดใจเสียงก็เลยไปซื้อรุ่น 314CE มาในปี 2001 (สมัยนั้นราคาสี่หมื่นกว่าบาท) แล้วขายเจ้า Big Baby ไปในราคา 11,000 บาท 314CE สวยกว่าและเสียงดีกว่าเยอะครับ
ต่อมาอีกสามปีก็ซื้อรุ่นสายไนล่อนคือ NS42CE มาเพราะแพ้ความสวยของลายไม้
เรื่องราวของ Taylor มันไม่จบแค่นี้เพราะผมไปเข้าเว็บ Acoustic Thai ในปี 2005 เลยใด้มีโอกาสลองซี่รีย์ 5+ ที่มีรายละเอียดของเสียงเหนือกว่าซีรี่ย์ 3, 4 เยอะ หลังจากนั้นผมก็เลยสะสมแต่ซีรี่ย์ 5 ขึ้นไปครับ
สรุปว่าซีรี่ย์ไหนก็เล่นใด้แต่จะจบที่ไหนก็แล้วแต่ทุนทรัพย์ครับ