ในความคิดเห็นของผม การใช้กีตาร์ไม้แบบไหนราคาเท่าไหร่ มันเหมือนกับการที่เราใส่เสื้อผ้าหรือใช้ของแบนเนมแหละครับ คือต่อให้เราใส่เสื้อยืดแบนเนมราคาตัวละ 2,000 หรือจะใส่เสื้อมือสอง สามตัวร้อย ความรู้สึกของเรามันต่างกันขนาดไหนล่ะครับ ก็ลองคิดดู
เปรียบเทียบได้เห็นภาพเลยครับ อ่านแล้วทำให้ผมเข้าใจตัวเองมากขึ้นเยอะเลย
ตู้เสื้อผ้าผมทั้งตู้ไม่มีแบรนด์เนมเลยสักตัวเดียว รวมไปถึงกระเป๋า รองเท้า ฯลฯ แถมไม่เคยสนใจว่าเป็นผ้าอะไร หนังแท้หรือเปล่า
เพชรพลอยก็ไม่เคยสนใจ ของอะไรก็ไม่สะสม กีตาร์ที่มีก็เป็นของเพื่อนให้มาซะกว่าครึ่ง
ที่ซื้อเองก็ราคาไม่เคยเกินหมื่น แถมยังซื้อแบบรักแรกพบด้วย
...
แล้วผมจะมองกีตาร์แบรนด์เนมไปทำไม ในเมื่อมันไม่ใช่ตัวตนของผมเลย
ขอบคุณมากสำหรับประเด็นที่จุดความคิดให้ครับ
