ผมเองยังไม่สูงวัย แต่ชอบฟังเพลงทุกประเภท โชคดีมากๆ ที่ ผมได้รับมรดก มาจากพี่สาว พี่สาวได้รับมาจากพี่ชาย พี่ชายได้รับมาจากพ่อ แผ่นเสียงเลยเต็มบ้านไปหมด ประมาณ 1 หมื่นกว่าแผ่น เกือบ 2 หมื่นแผ่น บ้านแทบทรุดเลยทีเดียว ครบเกือบทุกคน เกือบทุกอัลบั๊ม แต่เพลงฮิตของแต่ล๊ะคนจะมีหมด
เผอิญ หา แผ่น เจ๊ Mary Hopkin ไม่เจอ เพราะวางมั่วในแร๊คไปหมด
นักร้องสมัยก่อนบางคนดังตอนอายุมากจริงๆ บางคนดังตั้งแต่ อายุไม่ถึง 10 ขวบ
ชอบเพลงเก่าเหมือนกันครับ และชอบศึกษาประวัติ ของวงต่างๆด้วย
แหม...น้า Red ครับ
อัลบั้ม Jazz ของ Ry Cooder เนี่ย อัลบั้มโปรดเราเชียวนะครับ
อิจฉาจังวุ้ย มีแผ่นเสียงมากมาย ทำเป็นห้องสมุดได้เลยนะเนี่ย
ตอนเราเรียนที่โน่น เค้ามีห้องสมุดอยู่หลายแห่ง แต่แห่งนึงเค้าเป็นเฉพาะ วีดีโอ กับพวก CD แผ่นเสียง
มีความสุขมากครับ ยืมมาฟัง พวกเพลงหายาก พวกหนังดีๆ
สมัยก่อนดูแต่พวกหนัง Art
เดี๋ยวนี้ดูไม่ไหว กระแดะไปหน่อย ดูแล้วต้องคิด ต้องตีความ ปวดหัว แก่แล้ว...งิ...งิ...
อายุปูนนี้แล้วต้องดูง่ายๆ ไม่ซับซ้อน
บางเรื่องต้องถามเมียว่า ไอ้ตัวนี้มันมาได้ยังไงน่ะ
เพิ่งบอกเด็กไปว่า แรมโบ้เป็นบทหนังที่ดีมาก ....เชลยถูกจับ แรมโบ้ต้องไปช่วย...ถล่มภูเขา เผากระท่อม หนีออกมาได้..
ชัดเจน เรียบง่าย จบเลย...สอนเด็กว่า งาน Design ไม่ต้องซับซ้อนตีความมากมาย ใครจะรู้กับมรึงล่ะ
พวก Concept มากมายระดับเทพ งงตายห่ะ
คำถาม...หมูอะไร..หมุนคอ..ได้
คำตอบ หมู.ยอ.....หมอ.ยู.....ยู = คุณ.....หมอ.คุณ.......หมุน.คอ
นี่ไงที่บอก...ใครมันจะไปรู้วุ้ย