อะคูสติกไทยเวปบอร์ด
Acoustic Webboard => กีต้าร์คลาสสิก (Classic Guitar) กีตาร์สายไนล่อน (Nylon String) => ข้อความที่เริ่มโดย: krittrin ที่ สิงหาคม 19, 2019, 11:38:02
-
ก่อนอื่นผมขอIntroduceนิดนึงนะครับ 555 เรื่องของเรื่องคือผมอยากจะจริงจังกับการเล่นกีตาร์ครับ แต่มันติดอยู่ที่ว่า อายุผม30แล้วเพิ่งจะฝึกเล่น มีลูกอายุ7ขวบแล้ว ก่อนหน้านี้ผมก็ไปทำอะไรมาตั้งมากมายหลายอย่างสรุปแล้วว่ามันไม่ใช่ผมเลย ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากจะเป็น ผมเลยกลับมาเรียนป.ตรี ศิลปะ เมื่อตอนอายุ26 รู้สึกเหมือนเจอโลกใบใหม่ชีวิตดีขึ่นมุมมองต่างขึ่น แล้วศิลปะก็นำผมมารู้จักกับกีตาร์classic ผมก็ฝึกเล่นเมื่อปีที่แล้ว เรียนผ่านสื่อDVDของ อ.อ้วน กีรตินันท์ สดประเสริฐ ผมก็เริ่มเดินทางเข้ามาสู้ ชีวิตของ Guitarclassic จากไม่รู้อะไรก็พอเริ่มรู้อะไรบ้าง ผมคิดว่าถ้าจะฝึกฝนด้วยตัวเองอีก5ปี10ปี เรื่องกีตาร์เนี่ย ถ้าจริงจัง ผมว่ามันคงทำให้ผมเล่นมันได้อย่างน้อยก็ระดับนึง หรืออาจจะเล่นดีเลยก็ได้ แต่มันติดอยู่อย่างหนึ่ง ชีวิตคนเรามีวันละ24ชั่วโมง.... ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ถ้าอีก5ปี10ปี ผมทุ่มเทเวลาทั้งหมด60-70%ของเวลา1วันไปกับการฝึกกีตาร์ แล้วผ่านไป10ปี ผมอายุ40 ที่แน่ๆตั้งเป้าไปเป็นแชมป์โลก แบบคุณ เบิร์ด เอกชัย ก็คงเพ้อฝันไปด้วยอายุที่มากแล้ว และเกินกว่าจะไปสายแข่งขัน ผมก็ไม่ได้อยากเป็น ครูอาจารย์ ตอนนี้ผมคิดแค่ได้ว่า ก็คงสร้างเสียเพลงให้คนในบ้านมีความสุข หรือไปก็อาจเปิดร้านอาหารเล็กๆแล้วเล่นให้ลูกค้าฟังมั้ง พอคิดแค่นี้มันกลายเป็นความคิดที่อ่อนแอไปเกินกว่าจะทุ่มเททำมัน จากใจจริงๆผมอยากเป็นนักกีตาร์ ต้องใช้กีตาร์เพื่อหารายด้วยได้สิฝึกมาขนาดนั้น สิ่งที่ผมอยากรู้ก็คือ นักกีตาร์คราสสิคที่เล่นโซโล่ ไม่มีวงออเคสตร้าหรือวงไหนๆ ไม่มี คำว่าอาจารย์ขึ่นหน้า ไม่มีดรีดีแชมป์โลกหรือแชปไหนๆ มันมีอาชีพนี้อยู่จริงไหมครับในประเทศไทย แล้วเล่นที่ไหน ใครจ้างครับ แล้วชีวิตอยู่ได้ไหมกับการเป็นนักกีตาร์อย่างเดียว ขอขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าเลยครับขอบคุณที่อุส่าอ่านครับ ร่ายมาซะยาว ผมเกิดและโตที่ ตวจ ครับเห็นโลกไม่มากนักเลยอยากจะถาม
-
เอาจริงๆเลยนะครับ ไม่อ้อมค้อม ทำไม่ได้เลยครับ ไม่มีการให้กำลังใจ ไปสายเหล็กมีอนาคตกว่า น้าเริ่มอายุเยอะไม่มีพื้นฐาน น้าไม่สามารถผ่านพวกที่มาจากสายตรงได้ ทุมเทกว่าน้าเยอะ และอยู่ในสถาบันที่พร้อมกว่า น้าจะผ่านพวกนี้ได้อย่างไร น้าหัดเอง น้าไม่รูจักเพลงแต่ระยุค น้าจะเข้าใจอารมณ์ของแต่ละยุคอย่างไร อุปกรณ์แพงมาก ราคากีต้าร์ระดับกลางๆสูงจนน่าตกใจ อีกอย่างน้าไม่เคยซ้อมกับใคร น้าไม่สามารถเล่นร่วมกับใครได้ ไม่ใช้เพือนเรียนด้วยกันใครจะมานั่งซ้อมด้วยเป็นวันๆ เล่นอยู่บ้านได้ครับ แต่จะเอาเป็นอาชีพคงยากด้วยเหตุผลข้างต้น แต่ถ้าน้าเล่นสายเหล็ก ร้องดีเล่นพอ OK หรือเล่น ดีร้องพอOk ยังพอถูไถไปได้ มันไม่มีแบบแผนตายตัว เอาเพลงง่ายๆยอดนิยม ไม่ต้องกังวงเรื่องทำนอง อย่างใกล้รุ่ง น้าไป download นั่งดูnote แล้วลองพิจารณาดูว่าไปต่อได้หรือปล่าวครับ ขอให้น้าโชคดีครับ (ผมไม้ได้บอกให้สู้หรือถอย แต่ให้ดูความเป็นจริง ผมเองก็ว่าจะถอยหลังจากจบ Asturias เพราะติดมาตั้งแต่เด็กๆ ถ้าขยันอาจไป Recuerdos หัดสายฝนเพื่อที่จะไป Recuerdos แต่อาจไม่ไปก็ได้ เพราะไม่ได้ชอบมากมาย ไม่ได้เริ่ม Astutias เพราะมีอย่างอื่นน่าสนใจกว่าแค่นั้น)
-
พูดเรื่องศิลปด้านดนตรีคลาสสิค กับประเทศนี้แล้วเศร้าใจครับ
-
แอบเศร้านิดๆ แต่ขอบคุณครับ แต่จะลองไปต่อดูครับ ถ้ายังมีคนฟังอยู่ก็คิดว่าลองดูไม่เสียหาย(คนที่บ้าน) อีก5ปี10ปีจะมาบอกอีกทีครับ 5555
-
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ :D
-
ผมเชียร์ให้น้าไปต่อครับ ถึงแม้ว่าการจะยึดเป็นอาชีพเป็นเรื่องยาก แต่การได้เล่นได้ฝึกฝนก็ทำให้เรามีความสุขแล้วนะครับ อย่างน้อยก็เล่นให้ลูกและเมียฟังได้
น้ามาหัดเล่นตอนโตแล้ว คงสู้คนที่ฝึกฝนมาตั้งแต่เด็กไม่ได้แน่ แต่ผมเชื่อว่าน้าจะสามารถฝึกฝนให้ดีถึงระดับหนึ่งได้
เท่าที่อ่านประวัติของน้า ดูเหมือนว่าน้าจะเป็นคนที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจดีในระดับหนึ่ง และยังมีเวลาที่จะทุ่มเทในการฝึกฝนด้วย
อ.กีรตินันท์ ก็ฝึกฝนการเล่นด้วยตนเองนะครับ ไม่ได้ไปร่ำเรียนจากที่ไหน และที่เคยอ่านเจอ Andres Segovia ก็ฝึกเล่นด้วยตัวเองเหมือนกัน
แต่การฝึกเล่นกีต้าร์คลาสสิคด้วยตนเองเป็นเรื่องยากมากครับ ถ้าน้ารักทางนี้จริงให้ไปสมัครเรียนกับอาจารย์ที่เก่งๆครับ จะทำให้เล่นได้ดีกว่าและเล่นได้อย่างถูกต้องครับ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้สนุกกับดนตรี
-
แนะนำน้าส่งลูกเรียนแทนครับ เหมือนผม เล่นไม่ได้เรื่อง เลยส่งลูกไปเรียนมาเล่นให้ฟังครับมีความสุขไปอีกแบบ
-
ผมเป็นคนหนึ่งที่แสดงเป็นอาชีพครับ แต่ส่วนมากจะอยู่แต่ต่างประเทศ ปีหนึ่งตกเฉลี่ย 10-15 คอนเสิร์ตครับ พออยู่ได้ครับไม่ถึงกับร่ำรวยอะไรแต่ในไทยจะเป็นงาน event เล็กๆ ครับ แต่หลังๆ คนฟังดนตรีคลาสสิคน้อยลงครับต้องปรับตัวกันไป
-
ขอบคุณ ทุกคำแนะนำของทุกท่านนะครับ สรุปแล้วผมคิดว่าก็จะฝึกไปเรื่อยๆถ้ายังเล่นแล้วมีความสุขอยู่ ผมก็ทบทวนความคิดใหม่แล้วว่าจะไม่ขีด Deadline อะไรให้มันกำหนดเป็นความเครียด ระยะทางอีก10ปีข้างหน้า ผมอาจจะไม่เก่ง แต่ถ้าเล่นแล้วมีความสุขผมคงก็เล่นต่อไป แต่ถ้าดันเก่งขึ่นมา มันก็คงมีคำตอบให้ผมเองว่าจะทำไงกันต่อไป ขอบคุณครับ