อะคูสติกไทยเวปบอร์ด
Acoustic Webboard => ห้องพูดคุย Acoustic Guitars and Accessories และทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: wuthipong ที่ มกราคม 30, 2012, 02:28:49
-
มีอุทาหรณ์เตือนพี่น้องและเพื่อนๆมาเล่าให้ฟังครับ สำหรับใครที่มีเครื่องดนตรีส่วนตัว และรักมากๆ กรุณาอย่าให้คนเมาเล่น ซึ่งเหตุการณ์นี้เกิดกับตัวเองมาหลายครั้งแล้วครับ ส่วนมากจะเป็นตอนท้ายของงานการแสดงดนตรี มีคนเมา และไม่เมามายืมกีตาร์ผมไปเล่น ตัวผมจะปฏิเสธก็ดันไปเกรงใจ จนตอนหลังผมต้องไปขอคืน เพราะไม่ไหวอ่ะ เค้าเล่นกีตาร์เรารุนแรงมาก ตอนแรกคิดว่า เอาหน่า!! เป็นรอยแค่จุดสองจุดไม่เป็นไรหรอก นักรบย่อมมีบาดแผล เครื่องดนตรีฉันใดก็ฉันนั้น แต่ทว่า...พอผมเอากลับมาดู แทบร้องไห้ กีตาร์เราตัวเป็นหมื่นๆ ที่เราดูแลรักษาดีสุดๆ กลับมาเป็นริ้วรอยเต็มไปหมดทั้งตัว แถมเป็นรอยหนักซะด้วย แต่จะโทษใครก็ไม่ได้ โทษได้แต่ตัวเราเองที่หน้าใหญ่ใจดีใครขอยืมก็ให้เล่น ไม่ปฏิเสธเค้าเอง สำหรับใครที่มีของส่วนตัวก็ระวังด้วยละกันครับ ถึงแม้ว่าเราจะดูแลรักษาอย่างดี แต่ถ้าคนที่มาเล่นของเรา เค้าเมา หรือเค้าไม่ระมัดระวัง เราเองจะงานเข้า ซึ่งถ้ามองในมุมกลับ ผมก็ได้ข้อคิดที่สำคัญ มาบอกพวกเราเหล่านักดนตรีว่า ถ้าเราจะไปยืมของคนอื่น เราก็ควรที่จะระวัง เสมือนกับว่าชิ้นนั้นมันของส่วนตัวเราเอง ส่วนวันนี้ผมก็นอนน้ำตาคลอไป ลูกพ่อเป็นริ้วรอย T-T
-
ผมก็คิดว่างั้นครับ
คนยืมควรจะเล่นให้ระวังครับ เพราะไม่ใช่ของเราเอง
ถือว่าฟาดเคราะห์ เป็นบทเรียนละกันครับ
-
ftp:// ผมเข้าใจความรู้สึกเลยครับ ............... น่าเบื่อไอ้พวกที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองทำนะครับ
ผมว่ามันคงไม่มีปัญญาซื้อ หรือไม่ก็ไม่ทราบว่าของมันดีแค่ใหน จึงทำให้ไม่ระวังเวลาเล่น อย่าไปใจดีกับคนพวกนี้ครับ เสียเวลาเปล่าครับ คนพวกนี้เหมือน เม็ดกรวดที่ติดในรองเท้าครับ น่ารำคาญ แต่ก็เจอประจำ555555
-
ผมยังเป็นเด็กอ่าครับน้าๆ พอเจอเหตุการณ์แบบนี้ พูดอะไรลำบาก คนเมาเป็นผู้ใหญ่ของงาน ผมได้แต่นั่งข่มใจ แล้วปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น คิดว่าสังขารของกีตาร์นั้นย่อมไม่เที่ยง ซักวันหนึ่งคนเราทุกคนก็ต้องตาย กีตาร์เองก็ต้องกลับกลายเป็นเศษไม้ และกลายเป็นอากาศต่อไป แต่สุดท้ายที่ผมต้องไปทวงคืน ยกมือไหว้ผงกๆ เพราะไม่อยากให้มันเป็นเศษไม้ไปในคืนนี้ ผมไม่มีปัญญาซื้อใหม่แน่นอน ผมยังเรียนมหาลัยอยู่เลยครับ กว่าจะเก็บเงินถึงหมื่นๆได้นี่ไส้แห้งกันเลยทีเดียว T-T
-
ส่วนผมจะบอกก่อนเลยว่ากีต้าร์มันมีราคา ถ้าจะเอาไปก็ดูแลดีๆและรับผิดชอบกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นด้วย
"ไม่ได้หวงของ แต่มันเป็นของรักของหวง " ผู้้ใหญ่กว่าก็ชั่งผมพูดด้วยเหตุผล แค่นั้นแหละก็ไม่มีใครกล้ายืม 55555555555555555
-
มันไม่เกี่ยวกับความเมาหรอกครับ.............มันเป็นเรื่องของจิตสำนึกในความรับผิดชอบต่อสิ่งของๆคนอื่นครับ..............
-
ผมยังเป็นเด็กอ่าครับน้าๆ พอเจอเหตุการณ์แบบนี้ พูดอะไรลำบาก คนเมาเป็นผู้ใหญ่ของงาน ผมได้แต่นั่งข่มใจ แล้วปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น คิดว่าสังขารของกีตาร์นั้นย่อมไม่เที่ยง ซักวันหนึ่งคนเราทุกคนก็ต้องตาย กีตาร์เองก็ต้องกลับกลายเป็นเศษไม้ และกลายเป็นอากาศต่อไป แต่สุดท้ายที่ผมต้องไปทวงคืน ยกมือไหว้ผงกๆ เพราะไม่อยากให้มันเป็นเศษไม้ไปในคืนนี้ ผมไม่มีปัญญาซื้อใหม่แน่นอน ผมยังเรียนมหาลัยอยู่เลยครับ กว่าจะเก็บเงินถึงหมื่นๆได้นี่ไส้แห้งกันเลยทีเดียว T-T
เห็นใจน้า wuthipong เลยครับ.. ในสถานการณ์หรือเหตุการณ์ขณะันั้น บางทีก็ปฏิเสธลำบาก...
ถ้าอาจต้องออกงาน หรือ Outdoor บ่อยๆ...
สงสัยอาจต้องหาตัวลุยๆ.. ไว้อีกซักตัวแล้วล่ะครับ...อิอิ.. ^_^
-
กีตาร์ครูผมน่ะครับ Yamaha F310 ซื้อมาตอนม.3 ตอนนั้นก็บอกตรงๆว่าไม่ค่อยถนอมหรอก เข้ามหาลัยไปเพื่อนยืมเอาไปเล่นที่หอ พอเมาก็ให้คนโน้นคนนี้ยืมต่อ สุดท้ายหายไปเลย ถึงกีตาร์มันจะราคาไม่แพง แต่มันก็เป็นกีตาร์ตัวแรกน่ะครับ ทุกวันนี้ยังเสียใจไม่หาย กีตาร์ผมที่เหลืออยู่ตอนนี้คือไม่เอาไปเล่นบ้านเพื่อน ไม่เอาไปเที่ยวทะเล ถ้าไปเล่นที่ร้านคือต้องตัวเองเล่นเท่านั้นไม่ให้คนอื่นยืมครับ (ยกเว้นนักดนตรีด้วยกันที่ดูแล้วไว้ใจได้ + ถนอมของเหมือนเรา)
-
เห็นใจ จขกท.จังเลยครับ
ของผมอย่าว่าแต่เมาเลย ไม่เมายังไม่ได้แตะครับขอโทษ คนที่ยืมไปเค้าไม่รู้หรอกครับว่าเราซื้อมาเท่าไร ถึงรู้ราคาก็ไม่รู้หรอกว่าเรารักของๆเราเท่าไร ดังนั้นตัดปัญหาครับไม่ให้เลยหมดเรื่อง เมื่อก่อนมีออลโซลิดอยู่ตัวนึง ตอนเล่นเองที่บ้านผมเอาผ้าขนหนูรองเลยครับเพราะกลัวพวกซิปพวกกระดุมที่กางเกงจะทำเป็นรอย
-
ผมก็เคยโดนเพื่อนยืมกีตาร์คลาสสิคไป นึกว่าเอาไปเล่นที่บ้านเฉย ๆ
ปรากฏว่าเอาไปนอกบ้าน ตั้งวงเหล้า ดีดกีตาร์ฮาเฮกับเพื่อน ญาติ
กลับมากีตาร์เป็นรอยเพียบ แถมมีข้าวเหนียวหมูปิ้งแถมมาในกล่องกีตาร์ด้วย